ေမတၱာသုတ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကိုေတာ့ သိသူလည္း ရွိမယ္။ မသိသူလည္းရွိပါတယ္။ မသိသူေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီ ပို႔စ္ေလးကို ေရးသားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာသုတ္ရဲ႕ ပထမဆုံးအပိုဒ္က ``ကရဏီယမတၳကုသေလန´´ဆိုတာနဲ႔ စပါတယ္။
ေလာကီေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာအက်ဳိးစီးပြားေတြမွာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူဟာ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို အာ႐ုံျပဳၿပီးေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလိုျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ-
၁။ သေကၠာ = ကိုယ္ႏွင့္အသက္ မငဲ့ကြက္ဘဲ အားထုတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိရပါမယ္။
၂။ ဥဇု = ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါး ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈ ရွိရမယ္။
၃။ သုဟုဇု = စိတ္သေဘာထားလည္း ေျဖာင့္မတ္ရမယ္။
၄။ သု၀ေစာ = ဆိုဆုံးမလြယ္သူ ျဖစ္ရမယ္။
၅။ မုဒု = ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရမယ္။
၆။ အနတိမာနီ = မာန္မာနေထာင္လႊားျခင္းမ်ဳိး မရွိရ။
၇။ သႏၲဳႆေကာ = ေရာင့္ရဲလြယ္သူ ျဖစ္ရမယ္။
၈။ သုဘေရာ = ေမြးျမဴလြယ္သူ ျဖစ္ရမယ္။
၉။ အပၸကိေစၥာ = ဗာဟီရကိစၥနည္းပါးရမယ္။
၁၀။ သလႅဟု၀ုတၱိ = ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျခင္း ရွိရမယ္။
၁၁။ သႏၲိျႏၵိေယာ = ၿငိမ္သက္ေသာ ဣေျႏၵရွိရမယ္။
၁၂။ နိပေကာ = အရာရာမွာ ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာႏိုင္သည့္ ဉာဏ္ပညာရွိရမယ္။
၁၃။ အပၸဂေဗၻာ = ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလုံး ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းျခင္း မရွိရ။
၁၄။ ကုေလသု အနႏုဂိေဒၶါ = အမ်ဳိးေလးပါးတို႔တြင္ တပ္မက္ေမာျခင္း မရွိရ။
၁၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕ေသာ အလုပ္မ်ဳိးကို အနည္းငယ္မွ် မျပဳလုပ္ရ။
ဒါေတြဟာ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္မယ့္သူေတြအတြက္ ျပည့္စုံသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္လို႔ ေမတၱသုတ္ထဲမွာ ထည့္ေဟာထားပုံရပါတယ္။ အထက္ပါ အခ်က္ (၁၅)ခ်က္ထဲမွာ ေရာေထြးႏိုင္တာ သုံးခု ေတြ႕ရပါတယ္။
သႏၲဳႆေကာ = ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း ဆိုတာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က အမ်ားႀကီးေမွ်ာ္လင့္ထားတတ္ၾကတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားသေလာက္ ျဖစ္မလာတဲ့အခါ ကိုယ္စိတ္ ပင္ပန္းညႇဳိးႏြမ္းရတတ္တယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆုံးႀကိဳးစားမယ္။ ရသမွ်နဲ႔ တင္းတိမ္မယ္လို႔ ပိုင္းျဖတ္ထားတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ ေတာ္တန္႐ုံေလာက္နဲ႔ စိတ္ႏွလုံး မပင္ပန္းရေတာ့ပါဘူး။ ဒါဟာ ေရာင့္ရဲလြယ္မႈရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ခံစားရတတ္တဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ပါ။
သုဘေရာ = ေမြးျမဴရလြယ္ျခင္းဆိုတာက်ေတာ့ သူလဲ ေရာင့္ရဲျခင္းပါပဲ။ သႏၲဳႆေကာ က ကိုယ့္အတြက္ သုဘေရာက ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ပါ။ ဘာပဲ လုပ္ကိုင္ေပးေပး၊ လုပ္ကိုင္ေကၽြးေကၽြး ဟိုဟာမႀကိဳက္ ဒီဟာမႀကိဳက္ဆိုရင္ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ပင္ပန္းတယ္။ ကိုယ့္မွာလဲ ပင္ပန္းတယ္။ ဒါလဲပဲ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္ႀကံတဲ့အခါမွာ ေမြးျမဴရခက္ျခင္းေၾကာင့္ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ အေႏွာင့္အယွက္တစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ေနာက္တစ္ခု ဆင္တူတာက သလႅဟုက၀ုတၱိ = ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးမႈ၊ ဒါလဲ ေရာင့္ရဲျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ။ သႏၲဳႆေကာမွာက အသက္ေမြးမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ထားတတ္ဖို႔ပါ။ အလုပ္ႀကီးအကိုင္ႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ငန္းေသးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကိဳးစားရွာမယ္၊ ရသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲမယ္။ သလႅဟုက၀ုတၱိက်ေတာ့ အသက္ေမြးမႈကိုပါ ခ်ဳပ္တည္းသြားပါၿပီ။ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဃဋိကာရဆိုတဲ့ အိုးထိန္းသည္ရဲ႕ အသက္ေမြးမႈဟာ သတိျပဳစရာပါ။ သူအလုပ္လုပ္တာက စီးပြားရွာတာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အသက္ကို ေမြးျမဴဖို႔ပဲ အလုပ္လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဃဋိကာရအိုးထိန္းသည္ဟာ အနာဂါမ္အရိယာႀကီးပါ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ကို ေမြးဖို႔အတြက္ အိုးလုပ္ေသာ္လည္း ေျမတြင္းသတၱ၀ါေတြ ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ ေျမႀကီးကို မတူးပါဘူး။ ၾကြက္က်စ္စာ ပုစြန္က်စ္စာကို ရွာပါတယ္။ အိုးဖုတ္ဖို႔ ထင္းအတြက္ အမႈိက္ေတြကို ပိုးပုရြက္ကင္းေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ အိုးေတြဖုတ္ပါတယ္။ အိုးဖုတ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာလဲ ေငြေၾကးနဲ႔ရယ္လို႔ ေရာင္းတာမဟုတ္ဘဲ အစားအစာနဲ႔ ဖလွယ္ပါတယ္။ သူ႔ေလာက္ အသက္ေမြးမႈ လြယ္ကူတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္။
ဒီလို အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံၿပီးတဲ့အခါမွာ အလုံးစုံေသာ သတၱ၀ါအားလုံးကို အာ႐ုံျပဳၿပီး
၁။ ကိုယ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊
၂။ စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊
၃။ ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ၊
ဆိုၿပီး ေမတၱာ ပြားမ်ားရပါတယ္။ ေမတၱာသုတ္ထဲမွာေတာ့ ``သုခီေနာ၀ ေခမိေနာ ေဟာႏၲဳ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခီတတၱာ´´ရယ္လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာထားပါတယ္။ ဒါကိုပဲ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက
``လုံးစုံမ်ားစြာ ၊ သတၱ၀ါ ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။´´
``ဥပဒ္ရန္ေဘး ၊ ကင္းစင္ေ၀း ၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။´´
လို႔ လကၤာစပ္ဆိုထားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သတၱ၀ါအားလုံးကို ေရာၿပီး ေမတၱာပြားမ်ားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္တစ္ခါ အေသးစိတ္ပြားမ်ားဖို႔အတြက္ ႏွစ္မ်ဳိးစီႏွစ္မ်ဳိးစီ အုပ္စု ဖြဲ႕လိုက္ပါတယ္။ ထြက္သက္၀င္သက္ရွိေသာ သတၱ၀ါအုပ္စုရယ္၊ အသညသတ္ျဗဟၼာလို ထြက္သက္၀င္သက္မရွိတဲ့ သတၱ၀ါ အုပ္စုရယ္၊ ေဒါသကိေလသာ မကင္းေသးလို႔ ေၾကာက္တတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ ၊ ေသာတာပန္ အုပ္စုရယ္၊ ေဒါသကင္းတဲ့ အနာဂါမ္ ရဟႏၲာဆိုတဲ့ မေၾကာက္တတ္တဲ့ အုပ္စုရယ္။ ျမင္ရတဲ့သတၱ၀ါအုပ္စု မျမင္ရတဲ့သတၱ၀ါအုပ္စု၊ အေ၀းမွာ ရွိတဲ့သတၱ၀ါ အုပ္စု၊ အနီးမွာရွိတဲ့ သတၱ၀ါအုပ္စု၊ ဘ၀ဇာတ္ဆုံးသြားတဲ့ သက္ရွိျဖစ္ေနဆဲ ရဟႏၲာအုပ္စု၊ ဘ၀ဇာတ္မဆုံးေသးတဲ့ အုပ္စု စသည္ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေမတၱာအစ သမာဓိနည္းေနေသးတဲ့အတြက္ ႏွစ္အုပ္စုစီ ခြဲေပးပါတယ္။
ေမတၱာ ပြားမ်ားေနရင္း သမာဓိရင့္လာတဲ့အခါ ထပ္ၿပီး အေသးစိတ္ဖို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ ရွည္လ်ားတဲ့ ေျမြတို႔လို သတၱ၀ါတစ္စု၊ ခႏၶာကိုယ္ တိုေတာင္းတဲ့ လိပ္တို႔လို႔ သတၱ၀ါတစ္စု၊ လူ၊ ႏြား ၾကက္ ၀က္ စတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အလယ္အလတ္ သတၱ၀ါတစ္စုကို အလ်ားအေနနဲ႔ ခြဲပါတယ္။ ေနာက္တစ္ဖန္ ပမာဏအေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးတ့ဲ ဆင္တို႔ ေ၀လငါးတို႔လို သတၱ၀ါ၊ ခႏၶာကိုယ္ေသးတဲ့ ပိုး ျခ ပုရြက္တို႔လို သတၱ၀ါေတြ၊ အလယ္အလတ္ျဖစ္တဲ့ သတၱ၀ါေတြ တစ္စုစီ ခြဲျပန္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ဖန္ ၀ျခင္း ပိန္ျခင္းကို လုိက္ၿပီးေတာ့လဲ ခႏၶာကိုယ္၀တဲ့ သတၱ၀ါ၊ ပိန္လွီတဲ့ သတၱ၀ါ၊ အလယ္အလတ္ သတၱ၀ါစသည္ျဖင့္ ခႏၶာအရြယ္အစားလုိက္ၿပီး ခြဲျခားေပးပါတယ္။
မိမိတို႔အာ႐ုံထဲမွာ အဲဒီလို ခႏၶာကိုယ္အသီးသီးကို အာ႐ုံျပဳၿပီး တစ္မ်ဳိးစီတိုင္း တစ္မ်ဳိးစီတိုင္းမွာ ကိုယ္ခ်မ္းသာပါေစ၊ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ၊ ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစရယ္လို႔ ေမတၱာစိတ္ကေလး ညႊတ္ေပးၾကရတာကိုပဲ ေမတၱာပြားတယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒါက ေယေကစိ ပါဏဘူတတၳိ ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ကေန စၿပီး ဘူတာ ၀ သမၻေ၀သီ ၀ ၊ သဗၺသတၱာ ဘ၀ႏၲဳ သုခီ တတၱာ အထိ အဓိပၸာယ္မ်ားပါပဲ။
နပေရာပရံ နိကုေဗၺထ စတဲ့ အပိုဒ္ကိုေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ စသည္ျဖင့္ လကၤာ သုံးေၾကာင္း စပ္ဆိုထားေတာ္မူထားလို႔ အဲဒီလကၤာေလး ၾကည့္တာနဲ႔ပဲ အဓိပၸာယ္က ေပၚလြင္ပါတယ္။
ေမတၱာပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္ထားပုံ စိတ္ထားနည္းကိုေတာ့ ဘုရားရွင္က ``မာတာ ယထာ နိယံ ပုတၱ-မာယုသာ ဧကပုတၱမႏုရေကၡ´´ စသည္ျဖင့္ ေဟာ္ေတာ္မူပါတယ္။ မိခင္တစ္ဦးဟာ သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကို အသက္ေပးၿပီး ခ်စ္လို႔ အသက္ေပးၿပီး ေစာင့္ေရွာက္သလိုပဲ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါေတြအေပၚမွာလဲ အဲဒီလို စိတ္ထားရမယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
အပါယ္ေလးဘုံ၊ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ပါ၀င္တဲ့ ကာမဘ၀ဆိုတဲ့ ေအာက္ေလာကမွာေရာ၊ ႐ူပါ၀စရျဗဟၼာ့ဘုံလို႔ေခၚတဲ့ အလယ္ေလာကမွာေရာ အ႐ူပါ၀စရျဗဟၼာ့ဘုံလို႔ေခၚတဲ့ အထက္ေလာကမွာပါ ဒီေလာကသုံးပါးလုံးမွာ က်ဥ္းေျမာင္းၾကပ္တည္းမႈေတြ ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပေဘးရန္ေတြ မရွိေစဘဲ အလြန္တရာ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ျဖစ္တဲ့ ေမတၱာတရားကို ပြားမ်ားသင့္တဲ့အေၾကာင္း ``ေမတၱဥၥ သဗၺေလာကသၼႎ ၊ မာနသံ ဘာ၀ေယ အပရိမာဏ´´ စတဲ့အပိုဒ္နဲ႔ တိုက္တြန္းေတာ္မူျပန္ပါတယ္။
``တိ႒ံ စရံ နိသိေႏၷာ ၀ ၊ သယာေနာ ယာ၀တာႆ ၀ိတမိေဒၶါ´´ စသည္ျဖင့္ ရပ္ရင္း ထိုင္ရင္း အိပ္ရင္း ေလ်ာင္းရင္းနဲ႔ပါ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ေနၾကမယ္ဆိုလွ်င္ ျမတ္ေသာေနထိုင္းျခင္းျဖစ္တယ္လို႔လဲ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္သူဟာ အျမင္ေဖာက္ျပန္ မိစၧာဉာဏ္မကပ္ေရာက္ဘဲ ၀တၳဳကာမ ကိေလသာ ကာမတို႔မွ ကင္းစင္ကာ နိဗၺာန္ကိုပါ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တာမို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ပဋိသေႏၶျပန္ေနရတဲ့ ဒုကၡႀကီးကေန အၿပီးတိုင္ လြတ္ေျမာက္ႏိုက္တဲ့အေၾကာင္း ``ဒိ႒ိဥၥ အႏုပဂၢမၼ´´ အစခ်ီတဲ့ အပိုဒ္နဲ႔ ညႊန္းဆိုေတာ္မူၿပီး ေမတၱာသုတ္ကို နိဂုံးခ်ဳပ္ထားေတာ္မူပါတယ္။
ဒါက ထိုထိုဤဤ အလီလီေသာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ေမတၱာသုတ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ စြမ္းႏိုင္သမွ် ဖြင့္ဆိုျပတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွားအယြင္းရွိခဲ့ေသာ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးၾကဖို႔ကိုလဲ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
စာတစ္လုံး ဘုရားတစ္ဆူဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားဖူးပါတယ္။ ဘုရား တရား သံဃာရဲ႕ ဂုဏ္ေတြကို ႏွလုံးသားထဲမွာ စိမ့္ထုံၿပီး အဲဒီဂုဏ္ေတြကို ေဖာ္ညႊန္းထားတဲ့ အကၡရာေတြကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္တဲ့အခါ ႏႈတ္ဖ်ားမွာေရာ ႏွလုံးသားမွာပါ စာတစ္လုံး ရြတ္တိုင္း ဘုရားတစ္ဆူ တည္ရာေရာက္လုိ႔ ယေန႔ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔မွာ အခုလို ေမတၱာသုတ္အဓိပၸာယ္ကို ေလးနက္စြာ ႏွလုံးသားမွာ ဆင္ျခင္ရင္း
အို ---- သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ .....။ ေမတၱာသုတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ၾကပါစို႔။
၁။ လုံးစုံမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၂။ ေၾကာက္တတ္၊ မေၾကာက္တတ္၊ ႏွစ္ရပ္မ်ားစြာ သတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၃။ ျမင္အပ္၊ မျမင္အပ္၊ ႏွစ္ရပ္မ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ ခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၄။ ေ၀းေန၊ နီးေန၊ ႏွစ္ေထြမ်ားစြာ သတၱ၀ါခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၅။ ဘ၀ဇာတ္ဆုံး၊ မဆုံးမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၆။ ရွည္ တုိ အလတ္၊ သုံးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၇။ ႀကီး ငယ္ အလတ္၊ သုံးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၈။ ဆူ ႀကဳံ အလတ္၊ သုံးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ။
ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
၉။ လူအခ်င္းခ်င္း၊ လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၁၀။ အထင္ေသးျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၁၁။ ဆင္းရဲလုိျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment